Ramazan itirafları

Ramazan yaklaşırken, geçen ramazanlardan birinde yaşadığım bir olay geldi aklıma. İş başvurusu yapan adaylardan biriyle görüşme yaptığım sırada, yanımıza çaycı abla geldi. Ben de bir şey ikram edebilmek amacıyla adaya "Niyetli misiniz?" diye sordum. Beni yanlış anlamış olacak ki, "Evet çok niyetliyim, bu işi çok istiyorum. Özverili çalışırım, kimseyi kırmam çok iyi niyetliyimdir." diye başladı anlatmaya. Anlatmasını bitirdikten sonra, gözlerimi yüzünde sabitleyerek "Anladım." dedim ve hala başımda dikilmekte olan çaycı ablayı daha fazla bekletmemek için, sorumu daha açık bir şekilde yineledim: "Oruçlu musunuz, bir şey içmek ister misiniz?" Sarışının verdiği cevap: "Yok teşekkür ederim, ben niyetliyim."



Arkadaşlarla gusül abdesti olmadan oruç tutulur mu diye tartışıyoruz. İmam olan arkadaşımız şiddetle tutulabileceğini, bunun sorun olmadığını ama niyetliyken abdestin bozulamayacağını savunuyor. Başka bir arkadaşın hepimizi kopartan sorusu gelyor: "Emin misin hoca, öyleyse eve gidince boşa uğraşmayacağım banyo yapmakla..."


Arkadaşlarım Ramazan ayı gelmeden tatile gitti geldi ve günlerce tatil maceralarını anlattı. Oda sıcaklığının 34 dereceye kadar yükseldiği ortamda bunları dinlemek tam bir işkenceydi ama bugün bir aylık senelik iznimi imzalatıp izne çıkarken bana bakışlarını unutamıyorum. İçim ezildi, hem oruç hem sıcak... Allah yardımcıları olsun.

Ağustos ayının kavuran sıcaklarında akşam ezanı okunduğunda arkadaşım üzerindeki şortu dizlerinin altına kadar indirerek namazını eda ediyor. Kendisine bu şekilde namaz olur mu diye soruyorum. El cevap, '' Allah kabul eder ama yine de etik değil.''


Bu yaz Ramazan ayı bayağı zorlu geçecek, çok kilo kaybederim diye yediğim yemek miktarını iyice artırdım. Kendimi kış mevsimine hazırlık olsun diye yağ depolayan ayılar gibi hissediyorum.

Abim ile Mısır fotoğraflarına bakıp hayal kuruyoruz. Hayallerimize annemi de katmak isteyip "Anne sen de gelirsin değil mi bizimle Mısır'a?" diyoruz. İçeriden annemin hayalimizi yerle bir eden şu cümlesi duyuluyor: ''Hee, işim yok da tee oraya kadar kiremit görmeye gideceğim...''



Her zaman canım, aşkım diyen kocacığım Ramazan geleli beri, orucu bozulmasın diye bana ''kanka'' diyor ya...

Bundan yaklaşık 10 yıl önce Oruçluyken unutarak yemek yedim, daha sonra hatırladım, fakat yine de yemeye devam ettim ama evdekilere oruçluymuş gibi davranıp oruç olmadığımı hissettirmedim. Ama o zamandan beri her ramazan ayında aklıma geldikçe vicdanen rahatsız oluyorum. itiraf edim




Hepimizin gülümseyerek hatırladığı bir ilk oruç hikâyesi vardır illaki. 8 yaşlarındaydım anneme beni de sahura kaldır oruç tutacam diye çok yalvarmıştım annem beni ve kardeşlerimi sahura kaldırdı benden bir yaş küçük olan kardeşim bende oruç tutmak için çok heyecanlıydık. O gece sahura kalktık niyet ettik hani derler ya ramazanı unutup bilmeyerek yediğin içtiğin zaman oruç bozulmuyor ben ne kadar unutmak istesem o an oruçlu olduğumu unutamıyordum. Çocukluk işte ben dayanamadım orucumu bozdum bozunca çok pişman oldum ve de çok ağladım ben kardeşimin de bozmasını istedim ne yaptıysam o bozmadı iftar vakti babamın ve annemin bana diyeceği lafı biliyordum iftar sofrasına o akşam oturmak istememiştim babam tatlı bir gülümsemeyle benim kızlarım oruç mu tuttular deyip bizleri sevdi kardeşim ben tuttum ama ablam öğlen vakti orucunu bozdu baba diyince diyince çok utanmıştım hala aklıma gelince utanırım.