Gri ve Hüzünlü...

Konu: Gri ve Hüzünlü... Cuma Tem. 02, 2010 10:32 pm

Şimdi sen terkettin ya benliğimi..
Veda ederken söylediğin son sözler çınlarken kulaklarımda...
Giderken yanına aldığının aslında sen değil de, benliğimin yarısı olduğunu anladım...
Notasız şarkılarda sensizliğimi dinleyip, kırık kadehimi yalnızlığıma devirdim...
Kolaya kaçıp intihar etmek yerine , zoru seçip sevginle yanmayı yeğledim...
Yıkılan bir duvarın enkazı kadar olamadım...
Yüreğimde yarattığın o derin boşlukta, suskunluğumla boğuluyorum...
Ulaşılmazlığın aralıyor çaresizliğimin kapılarını.
Umudun çizdiği son sınırdayım…
Anılarımı deftere döküp, kırık kalemimle o iki kelimeyi çiziyorum...

Gri ve Hüzünlü...

Veda ederken söylediğin son sözler çınlarken kulaklarımda...
Söylemek istediğin son kelime aslında hoşçakal değil de..
Beni benle rahat bırak cümlesiydi...
Yaşanan yılların hüznüne kapılıp, di’li geçmiş zamanların tebessümünü uğurlamaktı......
Rüyamda görsem inanmayacağım bir tutkuyla karşılaşacağımı nerden bilirdim...
Dudaklarımın söylediği gibi gözlerimde söyleseydi hoşçakal kelimesini...
Yapabilseydim beni bırakıp giderken diğer yarımı kurtarabilmeyi...
Anılarımı deftere döküp, kırık kalemimle o iki kelimeyi çiziyorum...

Gri ve Hüzünlü...

Veda ederken söylediğin son sözler çınlarken kulaklarımda...
Vazgeçmek istediğim aslında sen değil de
Uğruna amaçladığım çılgınlıkları bir kenara bırakıp,
Çocuksu hayallerimi yaşamamdı…
Kökünden kesilen bir ağacın sallanan yaprakları kadar telaşlıydım…
Beni o karanlık gecede umursamazca terkedip giderken…
Anladım ki
Meğer yalnızlık,
Kalabalığın uyku haliymiş…
Anılarımı deftere döküp, kırık kalemimle o iki kelimeyi çiziyorum...

Gri ve Hüzünlü…