Türk düşmanları yelpazesi

Türkiye’de yaşayan bazı Türkler, aynalar dahil her yerde “Türk düşmanları” olduğu kuşkusuyla hareket etmeyi ilkeli bir vatanseverlik olarak algılıyorlar.
Bu ideolojik bakış açısı “düşman detektörü” haline gelebiliyor.
Vatansever misin?
Evet!
Nerede düşmanın bakayım?
Şurada, burada, orada, sağda, solda, ortada, ilerde, geride, her yerde!
Düşmanlarımız tam gün mesaisiyle Türkleri mahf-ı perişan etmek için var güçleriyle çalışmaktadırlar.
Psikiyatri bilim dalı içinde tahlil edilebilmesi mümkün olan “vatanseverlik” ruh halinin eski yıllara dayanan sağlam kökleri bulunuyor.
Edirne Lisesi’nde edebiyat öğretmeni olduğu 1933-34’te ünlü Türkçümüz Nihal Atsız, o yıllarda çıkardığı Orhun dergisinde Yahudilere kafayı takmıştı. Atsız 1934 yılının Mayıs ayında yazdığı “Musa’nın necip evlatları bilsinler ki!” başlıklı makalesinde “Yahudi denilen mahlûku dünyada Yahudi’den ve sütü bozuklardan başka kimse sevmez” diyerek şöyle devam ediyordu:
“İnsanlık daima kuvvete, kahramanlığa ve iyiliğe tapındığı halde Yahudi zilleti korkaklığın, kötülüğün ve karaktersizliğin örneği olmuştur!”
Geçtiğimiz Cuma günü Birgün gazetesinin birinci sayfasında Nihal Atsız’ın 4 Mayıs 1941 tarihinde yazdığı “Yağmur oğlum” adlı şiiri yayınlandı.
Nihal Atsız oğlunun “iyi bir Türk” olmasını istiyordu.
Bu yolda da kendisini şu dizilerle uyarıyordu:
“Komünizm bize düşman bir meslektir.
Bunu iyi belle.
Yahudiler bütün milletlerin gizli düşmanıdır.
Ruslar, Çinliler, Yunanlılar tarihi düşmanımızdır.”
Bu bakış açısı şiirde aynen şöyle devam ediyor:
“Bulgarlar, Almanlar, İtalyanlar, İngilizler,
Fransızlar, Araplar, Sırplar, Hırvatlar,
İspanyollar, Portekizliler, Romenler
Yeni düşmanımızdır.”
Bitmedi… Yeni düşmanlar yolda:
“Japonlar, Afganlılar ve Amerikalılar
Yarın ki düşmanlarımızdır.
Artık düşman olmayan kimse kalmadı diye düşünmeyin. Nihal Atsız, Türk düşmanlarının madenini bulmuş:
“Ermeniler, Kürtler, Çerkesler, Abazalar,
Boşnaklar, Arnavutlar, Pomaklar, Lazlar,
Lezgiler, Gürcüler, Çeçenler, içerdeki
Düşmanlarımızdır.”
Ünlü şiir, düşman “fazlalığını” kabul ediyor ama yolundan dönmeden şu dizelerle bitiyor:
“Bu kadar çok düşmanla çarpışmak için
İyi hazırlanmalı.
Allah yardımcın olsun!”
Okuyup bitirince insanın ağzından kendiliğinden iyi dilekler dökülüyor:
-Allah şifasını versin!
1905’te doğan Nihal Atsız 1975 yılında hayata veda etti. Ama onun Türkçü düşünceleri etkisini yitirmeden sürdürüyor.
En basitinden bir örnek vermek gerekirse, Türkiye’nin en ünlü gazetesinin logosunda yukarıdaki şiirin izleri bütün ilkeliğiyle duruyor:
“Türkiye, Türklerindir!”
E, hani kardeşlik falan vardı?
Her resmi ağız açıldığında Nihal Atsız’ın “içerdeki düşmanlarımız” dediklerini saymıyor mu?
Bu kadar düşman gerçekten çok fazla!
Biraz dost olmayı denesek olmaz mı?
Hiç olmazsa “içerdekilerle”…
Yoksa hayatımız zehir olacak, bu yapılanma karşısında… Baksanıza ne kadar geniş:
-Türk düşmanları yelpazesi!