[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]bahar kimi zaman hüznüye biter, kimi zaman hüznü bitirir, kimi zamansa hüzünleneni,
içimizde biriktirdiğimiz tüm gözyaşları, okyanus edası ile döküldüler mısralara
sadece bir kaç satır kaldı ellerimizde; bir kaç parmak ucu soğukluğu
çünkü her eksikliği hisseden önce parmakuclarımız olurdu..
bugün tüm parmaklarım buz kesti.. omuzlarımdan bir yük dünyanın ta bir ucundan diğer ucuna...
her okyanusu gezip her karadan bir nebze soğukluk getirerek merhaba dedi
sevindim artık hissedecek ne satırlarım ne de parmakuçlarım vardı
ben okyanus olmuştum okyanus yokluk..
renklerden siyahı seçtim, bana düşen beyaz oldu,
ferahlığı seçtim, payıma düşen biraz toprak
üzerime atılan simsiyah suç gibi,
ama etrafımda suclayan kalabalık yerine bir kaç yeni bitme fidan...